الهي! هر بيماري را شفاء از طبيب است و من بيمار از طبيبم، هرکرا ز قسمت بهره ي اوست و من بي نصيبم، هر دل شده اي با ياري و غمگساري است و من بي يار و غريبم.
همه شب مردمان در خواب و من بيدار چون باشم غنوده هر کسي با يار و من بي يار چون باشم
الهي! عنايتت کوه است و فضل تو درياست، کوه کِي فرسود و دريا کِي کاست؟ عنايت تو کي جُست و فضل تو کي وا خواست؟ پس شادي يکي است که دوست يکتاست.