به گزارش خبرنگا رتبيان به نقل از شبستان حجتالاسلام والمسلمين سيدحسين فاطمينيا، استاد اخلاق و مدرس حوزه هاي علميه به تشريح ويژگي ها و اهميت روز عرفه پرداخت و گفت: آن چيزي كه در روز عرفه داريم و بايد به آن توجه جدي شود دعاي اباعبدالله است كه مضامين آن عرشي است و مهمتر از قرائت آن تدبر در مضامين ارزشمندش است.متن گفتار استاد فاطمي نيا با خبرنگار شبستان بدين شرح است:روز عرفه برحسب آنچه از روايات زيادي استفاده ميشود از لحاظ معنوي يكي از روزهاي مهم و سرنوشت ساز است. روزي است كه پروردگار متعال آن را پربركات قرار داده و وقتي شما به كتبي كه در اين رابطه نوشته شده نگاه كنيد ميبيند كه چقدر اعمال و دعا در اين روز بسيار بزرگ وارد شده است. حديثي كه از حضرت سيدالساجدين امام زين العابدين وارد شده خيلي انسان را بيدار ميكند و تشويق ميكند نسبت به دعا در روز عرفه و معنويت اين روز. حضرت شنيد در روز عرفه يك نفر از مردم گدايي ميكند، فرمود كه آيا در چنين روزي از مردم طلب ميكني؟ در حالي كه امروز روزي است كه اميد ميرود بچههايي كه در رحم مادران هستند آنها هم خوشبخت شوند.حتي عجيب است كه ما در بعضي از روايات داريم كه اهميت دعا را نشان ميدهد و مي گويد كه روزه در اين روز مهم است ولي اگر كسي روزه بگيرد و ضعف روزه باعث شود كه او خوب نتواند به دعا بپردازد روايت است كه آن رور را آن شخص روزه نگيرد خيلي زيباست، اين حديث نشان ميدهد كه دين ما دين عقل است و دين مقدس بازي نيست.آن چيزي كه در روز عرفه داريم و بايد به آن توجه داشته باشيم دعاي اباعبدالله است كه مضامين آن عرشي است و مهمتر از آنكه كساني آن را بخوانند تدبير در مضامين ارزشمندش است. يكي از اوليا خدا ميگفت شما دعا را براي فهميدن و ترقي بخوانيد، ثواب به دنبال خودش ميآيد منتها ما اينطور بارآمدهايم كه دعا را براي ثوابش ميخوانيم اگر شما در مضامين دعاي عرفه توجه بكنيد مضامين عاليه اي دارد كه فهم بعضي از اين مفاهيم امكان دارد سرنوشت معنوي انسان را عوض كند، دعاي عرفه دعاي بسيار عظيمالقدري است.مطلب ديگري كه در روز عرفه اتفاق افتاده است شهادت مولا و آقايمان حضرت مسلم بن عقيل است كه اولين شهيد راه كربلا است و شهادت ايشان در روز عرفه است و بنده حديثي در رابطه با حضرت بيان ميكنم كه فضيلت و بزرگي و آقايي آن حضرت را ميرساند اين حديث اصلاً معجزه است و هنگامي كه صادر شده شايد حتي حضرت مسلم به دنيا نيامده بوده است بنابراين اعجاز را از اين نظر عرض ميكنم روايت داريم كه پيامبر اكرم (ص) با اميرالمومنين (ع) صحبت ميكردند و حضرت رسول (ص) فرمود: من عقيل را دو گونه دوست دارم ""اني احب عقيلاً حبين"" يعني پدر حضرت مسلم را ""حباً له"" يكي اينكه خود او را دوست دارم و يكي اينكه ""حباً لحب ابي طالب له"" و يكي اينكه ابوطالب او را دوست داشته است و ما از اينجا ميفهميم كه حضرت ابوطالب چقدر عظمت داشته كه پيامبر اكرم محبت او را نقطه عطف قرار ميدهد و اين فضيلت خود عقيل است بعد ميرسد به خود حضرت مسلم (ع) كه معجزه در اين بخش است ""و ان ولده لمقتول في محبته ولدك"" يا علي فرزند اين عقيل كه حضرت مسلم باشد در محبت فرزند تو شهيد ميشود. حضرت فرمود: چشم مسلمين براي مسلم اشك ميريزد و ملائكه مقرب بر او درود و سلام ميفرستند كه اين نشان ميدهد كه اين حديث وقتي وارد شده كه يا حضرت مسلم به دنيا نبوده و يا فرزند خردسالي بوده است. انشاء الله در آن روز كه ما به اعمال روز عرفه ميپردازيم بدانيم كه رمز آن اعمال اينست كه ما به ياد حضرت مسلم (ع) هم باشيم و او را شفيع و وسيله در محضر پروردگار قرار دهيم و بگوييم پروردگارا به حق آن شهيد والامقام امروز دعاهاي ما را به هدف اجابت برسان...يك فراز هم از دعاي امام حسين در روز عرفه را مطرح كنيم و مختصر توضيح دهيم آن فراز اينست كه به خدا عرض ميكند "" يا مَنِ اسْتَنْقَذَ السَّحَرَةَ مِنْ بَعْدِ طُولِ الْجُحُودِ، "" كه اين خيلي مهم است و البته همه دعا مهم است و اين فراز خيلي مهم است و حضرت ميخواهد بفرماييد كه معجزات خدا فقط اين نيست كه ما در زمين و آسمان ميبينيم و خدا انواع معجزات دارد بعضي از كارهاي مهم و معجزات خدا شايد لطيف باشد و به ذهن افراد نرسد يكي از آن معجزات و كارهاي لطيف خدا كه حضرت در اينجا زبانزد ميكند مثلاً ساحران فرعون است ""يا مَنِ اسْتَنْقَذَ السَّحَرَةَ "" اي خدايي كه نجات دادي ساحران فرعون را بعد از انكار طولاني بعد از كفر طولاني... يك وقتي ميبينيد يك آدم مومني است يك گناهي كرده خطايي كرده و استغفار كرد خدا او را نجات ميدهد يك وقت هم نه يك عمر در درباره فرعون از اين افراد پذيرايي مي كند كه فقط شما باشيد كه يك وقت ممكن است وجودتان لازم بشود و در برابر پيامبر (ص) عظيمالشان الهي حضرت موسي (ع) خواستند از اينها استفاده كنند ولي وقتي كه حضرت موسي عصاي خود را انداخت و اينها چون ساحر بودند و خود اهل فن بودند سحر به طوري است كه اهل خبره ميفهمند كه سحر است و اما اينها ديدند كه اين كار از قماش كار اينها نيست و يك مقوله ديگري است و اين است كه اولين كساني كه ايمان آوردند آنها بودند كه در قرآن ميفرمايد فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سُجَّداً (طه - 70) كه اينها به سجده افتادند و گفتند: قالُوا آمَنَّا بِرَبِّ هارُونَ وَ مُوسى (طه - 70) ما ايمان آورديم به پروردگار عالميان همان خدايي كه پروردگار موسي و هارون است و خلاصه اينها شدند مومنين نمره يك به حدي كه فرعون آمد گفت: من دست و پاي شما را قطع ميكنم و به دار ميآويزيم ولي باز هم گفتند: هيچ ايرادي ندارد هيچ مهم نيست وَ إِنَّا إِلى رَبِّنا لَمُنْقَلِبُونَ ( زخرف - 14)ما به سوي پروردگارمان ميرويم و هيچ مهم نيست كه چه پيش مي آيد.من نقل به معنا ميكنم غرض اينست كه اينطور يك عده كافر به اين درجه از ايمان برسند كه حتي اينها را تهديد كنند به بريدن دست و پا و اينها باز هم بگويند كه برايشان مهم نيست. از اينجا استفاده ميكنيم كه عظمت خدا، كرم خدا و عفو خدا و قدرتش را در اين روز بزرگ حضرت امام حسين (ع) قصد دارد به ما معرفي كند كه ساحران فرعون نجات پيدا كردند بگوييم به ما هم اين طمع را داريم در تو و حالا ممكن است نقصان و كوتاهي ما به درجه ساحران فرعون نرسد ولي حضرت در اين دعا ميگويد ""ياكلون رزقه و يعبدون غيره"" اين ساحران رزق خدا را ميخورند و عبادت غيرخدا ميكردند اين ظلمت در ظلمت است....ما در اين روز به خدا عرض كنيم كه ما نمي گوييم كه بندگان ممتازي هستيم اما هر چه هستيم ديگر به درجه ظلمت آنها نرسيدهايم تو كه آنها را دستگيري كردي يقيناً ما را هم دستگيري خواهي كرد كه بايد به اين حرف ايمان قلبي داشته باشيم با ايمان اين حاجت را بخواهيم كه خدا مرحمت ميكند و نه با شك و ترديد و يا بگوييم كه آن زمان شرايط يك جور ديگر و الان جور ديگر است سنن خدا هيچ وقت عوض نميشود يكي از سنن پروردگار اينست كه هر كس از پروردگار خالصانه هدايت و بندگي بخواهد به او مرحمت ميكند.