-بنده ي من نماز شب بخوان.آن11 ركعت است.

-خدايا! من خسته ام نمي توانم نيمه شب يازده ركعت بخوانم.

-بنده ي من! دو ركعت نماز شفع و يك ركعت نماز وتر بخوان.

-خدايا!خسته ام برايم مشكل است نيمه شب بيدار شوم.

-بنده ي من قبل از خواب اين 3ركعت را بخوان.

- خدايا!3رکعت زياد است.

- بنده ي من فقط يك ركعت وتر بخوان.

-خدايا! امروز خيلي خسته شده ام. راه ديگري ندارد؟

-بنده ي من! قبل از خواب وضو بگير و بگو يا الله...

-خدايا! من در رختخواب هستم.اگر بلند شوم خواب از سرم مي پرد.

-بنده ي من! همان جا كه دراز كشيده اي تيمم كن و بگو يا الله...

-خدايا!هوا سرد است ونمي توانم دستانم را از زير پتو بيرون بياورم.

-بنده ي من! در دلت بگو يا الله... ما نماز شب برايت حساب مي كنيم.
بنده اعتنايي نمي كند و مي خوابد.

-ملائكه ي من! ببينيد من آنقدر ساده گرفته ام، اما بنده ي من خوابيده است.چيزي به نماز صبح نمانده.
او را بيدار كنيد دلم برايش تنگ شده .امشب با من حرف نزده است....

-خداوندا!دو بار اورا بيدار كرديم، اما او باز هم خوابيد.

-ملائكه ي من! در گوشش بگوييد پروردگارت منتظر توست.

-اي بنده! بيدار شو نماز صبحت قضا مي شود. خورشيد از مشرق سر بر مي آورد، خداوند رويش را بر مي گرداند.

-ملائكه ي من! آيا من حق ندارم كه با اين بنده قهر كنم؟